Rozdział 2

Doznałam szoku kiedy zobaczyłam, że to nie Michał mnie zgwałcił tylko Damian. -Jak mogłeś draniu ?!- krzyknęłam i zerwałam się na równe nogi po czym zaczęłam biec jak najszybciej. Damian zaśmiał się na głos i dodał -Od dawna miałem na Ciebie ochotę.
Nie wiedziałam co mam robić, biegłam przed siebie przez ogromne pola, w końcu doszłam do drogi. Eh nie wiem gdzie jestem. Było mi wszystko jedno, nie chciałam już żyć. Szłam cały czas drogą łapiąc stopa aż w końcu doszłam do miasteczka w którym wczoraj odbyły się te nieszczęsne balety. Zostało mi 5 km do domu a ja nie miałam już w sobie sił. Usiadłam na chodniku i zaczęłam płakać, ludzie przechodzili koło mnie patrząc jak na idiotke. -Walić to-wydarłam się i jeszcze głośniej płakałam. Siedziałam tak dobre z pół godziny i zobaczyłam Przemka który szedł z kolegami. Chłopak nie myśląc długo podbiegł do mnie.-Klaudia? Boże co Ci się stało? Wyglądasz strasznie!-powiedział. Wstałam i wtuliłam się w jego ramiona, nie opierał się ani trochę. -Chodź pójdziemy do mnie, mieszkam niedaleko.-Szepnął mi do ucha po czym objął mnie jedną ręką. Doszliśmy do jego domu, był ubogi lecz przytulny. Przemek otworzył drzwi i oznajmił mi, ze nikogo nie ma w domu. Odetchnęłam z ulgą i od razu udałam się do łazienki. -Jestem w kuchni- krzykną mi Przemek -Ok.
Matko jak ja wyglądam!- rzuciłam sama do siebie gdy zobaczyłam się w lustrze. Obmyłam sobie twarz  i ściągnęłam z siebie brudne ciuchy. Zaczęłam dokładnie czyścić swoje ciało, chciałam zmyć z siebie zapach tego sukinsyna. Na grzejniku wisiał suchy ręcznik którym się owinęłam i wyszłam z łazienki. -mógł bys mi pozyczyć jakieś swoje czyste ciuchy? - powiedziałam do Przemka który akurat wcinał ciasto. - Oczywiście- odparł i poszedł do swojego pokoju.
-Moge troche ciasta? od wczoraj nic nie jadłam- spytałam się Przemka. -Pewnie, ze możesz- odpowiedział.
Przyniósł mi czyste ciuchy, od razu w nie wskoczyłam. Były na mnie za duże, wyglądałam śmiesznie lecz nie miałam wyjścia. -Chodź do pokoju -powiedział, podszedł do mnie wziął mnie za rękę i zaprowadził do swojego pokoju. Usiedliśmy na łóżku. -Klaudia co się wczoraj wydarzyło, wyszłaś z clubu nawet się nie pożegnałaś..
 - Przemek jaa...... - chciałam wydusić więcej lecz gdy myślałam o tym łzy same napływały mi do oczu. -Jeszcze nie teraz, nie moge o tym gadać- rozpłakałam się jak mała dziewczynka.
-Zostałaś zgwałcona, prawda ?- Ujrzałam na jego policzku spływającą łzę. Kiwnęłam głową co oznaczało Tak. Chłopak zbliżył się do mnie i przytulił z całej siły. - Nie bój się mnie, tu jesteś bezpieczna.-wyszeptał i pocałował mnie w czoło. Siedziałam dosyć długo u niego, opowiadał  mi o swoim życiu, o tym jak rzuciła go dziewczyna. Mieliśmy dużo wspólnych tematów. Wiedziałam, ze jak nie wrócę na noc do domu to będę miała piekło. Miałam to w dupie bo i tak będę miała wojnę. Przemek zaproponował mi, że jutro z rana odwiezie mnie do domu. Zgodziłam się. Siedzieliśmy i gadaliśmy nawet się nie obejrzałam i była godzina 22. -No to gdzie Ty śpisz?- spytałam Przemka.
-Na podłodze, poświęcę się dla ciebie księżniczko !-powiedział i uśmiechnął się. Wstałam i przytuliłam go na dobranoc.- Uwielbiam cię- powiedział i pocałował mnie w czoło. Pościeliłam sobie łóżko i wskoczyłam pod kołdrę, nagle usłyszałam dźwięk smsa. -To chyba do mnie! -Sms był od nieznanej osoby, Byłam Ciekawa co to. Nagle... zatkało mnie. Dostałam moje nagie zdjęcia i filmik nagrany dzisiaj w nocy. Z podpisem "jeżeli komuś powiesz roześle to całej szkole" - O boże! złapałam się za głowę i zaczęłam płakać. Przemek zerwał się na równe nogi - Co się stało- usiadł na łóżku a ja podałam mu telefon do ręki.


Ciesze się, że w ogóle komuś się podoba.! Twój komentarz zmotywował mnie do dalszego pisania bo już miałam zrezygnować z tego bloga. Dziękuję =*  <3